7. op de Chinese toer
Nou, als de dokter het dan niet weet ( of zich er makkelijk van af maakt) dan zoek ik het zelf wel uit!
Ik ben natuurlijk niet zo van het opgeven. Lukt het niet linksom, dan maar rechts! En zo bedacht ik dat er nu echt wat aan die rugpijn moest gebeuren want ik strompel met de dag kortere stukjes, kan steeds minder, word per dag chagrijniger en heb helemaal nergens geen zin en puf meer voor.
Tuurlijk komt dat omdat die vele kilo's die ik de laatste race was afgevallen weer terug gevallen zijn in een tempo van jewelste. Maar daarnaast blijft die rug ook een eeuwige zwakke plek vanwege mijn instabiele bekken jaren terug, én een paar onbehandelde herniaatjes. Dus 1+ 1 = auw.
Een regelmatige massage gaf zo nu en dan verlichting, maar ook dat werkte steeds korter én die had zieke Fons ook nog eens uit zijn vergoedingenpotje gehaald dus ik moest wat nieuws verzinnen.
Stoute schoenen aan en een afspraak gemaakt bij de acupuncturist. Dat was nog een hele speurtocht want ook die schieten met paddenstoelen de grond uit en zo kan je in de grote stad overal wel zo'n Chinees mannetje vinden die met naalden speelt . Zelfs de meeste fysiotherapeuten zijn zich erin gaan verdiepen maar ik vind dat je voor de echte beleving naar een echte Chinees moet.Voor de morele support mijn vriendin meegenomen. Je weet tenslotte nooit waar je terecht komt, ik ben en blijf een Hollander!
Bij binnenkomst werden we al vriendelijk begroet door Bruce Lee de assistent, en het rook er aangenaam naar een mix van dethol en Chinese spierbalsem.Dat stelde me meteen gerust gezien ik jaren geleden eens eerder een poging waagde voor acupunctuur en in een hoekje gefrommeld werd op een kruk tussen de witte salie, paddenstoelen en gemberwortels. Geen mens verstond me daar en de hygiëne was verre van Rob Geus proof.
Deze ronde was ik dus beter beland!
Meneer Lie, zijn naam durf ik best te zeggen want ze heten toch allemaal hetzelfde, bleek echt een supervriendelijke, meelevende, goed Nederlands sprekende, geduldige en volgens mij ook wel kundige man te zijn. Op zijn vraag waarom ik naar zijn praktijk was gekomen kon hij gerust even achterover leunen want ik had nogal een waslijstje.
Braaf vertelde ik dat ik zo'n last van mijn rug had, steeds meer, en eigenlijk geen kant meer op kon. Ook natuurlijk hoe dat was gekomen. Meteen er achteraan vertelde ik dat ik op de wachtlijst sta voor een Gastric Bypass en waar ik verwacht had meteen een "Ja-Maar" te krijgen begreep hij meteen wat het probleem was. Ik moest zo snel mogelijk van die pijn af, en in een goede conditie komen voor de operatie en daar gingen we van alles aan doen.
Nou, Kom maar op!!
Na een korte anamnese door aan mijn pols te voelen kwam hij al op een paar punten die verbetert moesten worden. o.a. mijn longfunctie was volgens Chinese begrippen aan de matige kant. Ik was vermoeid, oververmoeid zeg maar, en slecht doorbloed ??
Waar ik het langst op gewacht had was aangekomen ik mocht eindelijk me tong uitsteken :-). Hij maakte er zelfs een foto van en liet mij met mijn vriendin achter om mijn tongfoto en een poster met voorbeelden te bekijken, kijken of we zelf iets konden ontdekken. Nou komen wij natuurlijk niet uit een ei, en hadden in no time mijn diagnose gevonden. Meneer Lie was het er mee eens, maar nog een klein puntje extra gevonden. Het had iets te maken met teveel kou wat in mijn lijf zat, wat er uit moest, en daar moest weer een beetje warm bij, maar niet te veel, een beetje husselen met Yin en met Yang en een Chi die meer moest stromen dan zou mijn conditie gaan verbeteren.
Het behandelplan was opgesteld. De pijn van mijn rug word aangepakt, en mijn innerlijk vuurtje word onder zijn kont geschopt zodat ik een betere verbranding heb en mijn Chi word in balans gebracht.
Om een heel lang verhaal kort te maken had ik er wel vertrouwen in. Liet me vrijwillig in handen voeten buik en hoofd prikken, toedekken met een dekentje, gaar laten worden onder de broedlamp en toen ik het bed af stapte en met naalden in mijn handen rondjes moest draaien met mijn rug, wat leek op een Chinese salsa les, draaide Lie aan de naaldjes in mijn handen. En wat denk je....................vanaf dat moment geen kramp meer in mijn rug gehad!
Voorzichtig wat boodschapjes gehaald en wat in huis gerommeld maar ik voel een aanzienlijke verbetering, alsof er een soort tandarts verdoving in mijn rug zit.
Als het goed is word mijn stofwisseling nu ook aangepakt, heb ik wat dieetadviezen gekregen om het innerlijke vuurtje te laten branden, en als ik nou straks ook nog afval door dokter Lie zijn prikwerk ga ik toch wel heel hard met mijn beentjes spartelen!!!
